هوشنگ سیحون
( زاده ۳۱ امرداد ۱۲۹۹ تهران — درگذشته ۵ خرداد ۱۳۹۳ ونکوور ) پدر معماری مدرن ایران
سیحون در خانوادهای اهل موسیقی بهدنیا آمد. پدر بزرگ او میرزاعبداله فراهانی بنیانگذار موسیقی سنتی ایران است. وی نقاش و استاد معماری و رئیس سابق دانشگاه هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، بهدعوت آندره گدار، رئیس اداره باستانشناسی وقت ایران، برای ادامه تحصیل راهی پاریس شد و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس بوزار، حدود ۳ سال نزد اوتلو زاوارونی، بهتکمیل دانش معماری پرداخت و در سال ۱۹۴۹ بهدرجه دکترای هنر رسید و در بازگشت به ایران در ۲۵ سالگی نخستین اثر معماریاش، بنای یادبود آرامگاه بوعلیسینا را طراحی کرد.
وی در نقاشی نیز صاحب سبک بود، بهگونهای که در سال ۱۹۷۲ بههمراه نقاشانی صاحب نام و معروف از جمله پیکاسو و سالوادور دالی، در نمایشگاهی در ماساچوست شرکت کرد و با کارهای پر پیچ و تاب خطیاش توجه همه منتقدان را بهخود جلب کرد. نقاشیهای او بهگونهای است که در آنها هیچگاه خطوط یکدیگر را قطع نمیکنند و هنوز کسی نیست که طرحی مانند نقاشیهای او خلق کند.
برخی از افتخارات و جوایز سیحون:
– کسب رتبه اول در مسابقه دولت و راهآهن ایران “طرح ساختمان ایستگاه راهآهن”
– کسب رتبه اول در مسابقه طراحی آرامگاه بوعلی سینا
– یک دوره ریاست دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران
– عضو شورای ملی باستانشناسی
– عضو شورای عالی شهرسازی
– عضو شورای مرکزی تمام دانشگاههای ایران
– عضو کمیته بینالمللی ایکوموس Icomos
– مسئولیت مرمت بناهای تاریخی ایران، به مدت ۱۵ سال
– شهروند افتخاری فرانسه