شیراز یکی از شهرهای بزرگ، مرکز استان فارس و پنجمین شهر بزرگ و پرجمعیت ایران است این شهر تاریخی و تماشایی علاوه بر جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی و ادبی، دارای طبیعت بسیار زیبایی است. شیراز در کتاب‌ها و اسناد تاریخی، با نام‌های مختلفی نظیر: «تیرازیس»، «شیرازیس» و «شیراز» به ثبت رسیده است.
اولین اشاره به نام شیراز، بر روی لوح‌های گلی ایلامی به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد، بازمی‌گردد که در ژوئن ۱۹۷۰ در هنگام کندن زمین برای ساخت کوره آجرپزی، در گوشه جنوب غربی شهر یافت شده است. لوح‌های نوشته شده در ایلام قدیم به شهری به نام تیرازیس اشاره دارد. با توجه به فونتیک چنین برداشت می‌شود: تیراسیس یا سیراسیس، این اسم از نام سیراجیس در فارسی قدیم، گرفته شده است که بر اثر تغییر منظم صداها در زبان فارسی مدرن به شیراز تغییر نام داده است.
تاریخ روز شیراز
هر سال روز میانی بهار، یعنی ۱۵ اردیبهشت به نام روز شیراز نامیده می‌شود.
چرا ۱۵ اردیبهشت روز شیراز است
اوج شکوفایی طبیعت شیراز در ماه اردیبهشت است، شیراز در اردیبهشت سرسبز و تماشایی است و عطر بهار نارنج در باغ‌ها و خیابان‌های این شهر باعث شده بسیاری از افراد بگویند اردیبهشت در شیراز معنی می‌شود و اردیبهشت را ماه شیراز بدانند.
چگونه روز شیراز نام‌گذاری شد
ماجرای ثبت ۱۵ اردیبهشت به نام «روز شیراز» چند سال پیش برمی‌گردد، در آغاز دهه ۸۰ شمسی شورای شهر آن هنگام، پیشنهاد نام‌گذاری روزی را به نام شیراز در تقویم ملی ایران ارائه کرد و این پیشنهاد به تأیید مجلس رسید و روز ۱۵ اردیبهشت ماه با نام شیراز ثبت شد؛ این نخستین بار بود که یکی از شهرهای ایران به‌صورت رسمی برای خود صاحب روز شد.
هدف روز شیراز چیست
هدف اکثر برنامه‌ها و جشنواره‌هایی که طی سال‌ها در این روز برگزار می‌شوند معرفی جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی شیراز و همین‌طور سنت‌ها و آداب و رسوم شیراز است، برخی از این برنامه‌ها جنبه تفریحی و سرگرمی دارند و می‌خواهند باعث شکل‌گیری شیرازی با نشاط شوند.